Rotary organiseerde thema-avond over dealen met drugs

Regelmatig lezen we in de kranten over Gerrit G. of René F., die in beeld zijn vanwege het onderzoek naar het omkopingsschandaal bij de Rotterdamse douane vanwege de doorvoer van verdovende middelen via de haven. Omdat de berichtgeving hierover in nevelen is gehuld, nodigde de Rotary Club Pijnacker-Nootdorp conservator Jan Briek van het Maritiem Museum Rotterdam uit. Als samensteller van de tentoonstelling ‘Dealen met Drugs’ sprak hij met vele mensen en instanties, zoals justitie, de douane en de zeehavenpolitie, die in de haven betrokken zijn bij het transport van containers waarin nogal eens cocaïne wordt verborgen. Op maandag 28 januari jl. gaf hij voor ongeveer 40 belangstellenden in restaurant Tout le Monde een boeiend inkijkje en lichtte een tipje van de sluier op.

Jan Briek begon zijn verhaal met de historie van de drugshandel, waarvan de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) de grondlegger is. Al vanaf de zeventiende eeuw handelde de VOC in opium dat uit Bengalen werd gehaald. Toen dit gebied onder Engelse heerschappij kwam, namen de Engelsen de opiumhandel over. Twee opiumoorlogen met China volgden. In de eigen koloniën bleef Nederland ook opium verbouwen, het beheer kwam bij de Nederlandse Handel-Maatschappij (NHM), dat later met de Twentse Bank fuseerde tot wat nu de ABN AMRO Bank is. Later had de Nederlandse Staat opiumfabrieken in Batavia en Amsterdam.

Rond 1900 kreeg men het besef dat drugs slecht zijn en ontstonden de Opiumwetten (1919 en 1928). Pas in 1976 komt er een wet, die onderscheid maakt tussen hard- en softdrugs. Ondertussen verdween opium vanaf de jaren ’50 en ’60 uit het straatbeeld en kwamen nieuw soorten drugs op de markt: hasj, heroïne, cocaïne. De grondstof voor cocaïne is de cocaplant en deze drug komt vanuit Zuid-Amerika per schip naar Europa; meestal via Rotterdam, Antwerpen of Hamburg. Enkele manieren van drugssmokkel zijn ‘aflopen’, het van boord lopen met drugs die op het lichaam zijn verstopt, vervoer in smokkeltorpedo’s onder het schip, verstopt in holle ruimtes van containers, geïnjecteerd of opgelost in andere producten, zoals ananassen, en dumpen op zee waarna het door een kleinere boot word opgehaald.

De Rotterdamse douane kan maximaal 150 containers controleren van de ca. 20.000 die dagelijks worden overgeslagen. Er moet dus altijd steekproefsgewijs worden gewerkt. Containers die direct uit Zuid-Amerika komen, bevatten gegarandeerd een lading drugs. Deze containers kunnen echter niet standaard worden gecontroleerd omdat dit soms politieke en economische consequenties kan hebben. Er is berekend dat er jaarlijks voor 25 miljard euro aan drugs binnenkomt. Inbeslaggenomen cocaïne wordt direct vernietigd. Straffen voor drugsdelicten zijn In Nederland relatief laag, maximaal twaalf jaar celstraf. Elke stap in het productieproces van cocaïne verhoogt de waarde ervan. Zo kost 500 kg cocabladeren 2.000 euro. Hiervan wordt 2 kg pasta gemaakt met een waarde van 3.000 euro. Via enkele stappen kom je dan bij 1 kg zuivere cocaïne à 25.000 euro. Versneden kun je er dan 50 euro per gram mee verdienen.

Het verhaal van Jan Briek werd afgesloten met de constatering dat de drugshandel moeilijk tot stoppen kan worden gebracht. Drugscriminelen zoeken steeds naar nieuwe smokkelmethoden. Het is een miljardenindustrie die ook draait op mensen buiten het directe criminele circuit. De ironie van het verhaal is dat Nederland in het verleden heel veel heeft verdiend aam de drugshandel en nu geven we heel veel geld uit met de bestrijding ervan.

De tentoonstelling ‘Dealen met Drugs’ in het Maritiem Museum Rotterdam geeft een onthullende kijk in de keiharde wereld van de drugshandel in de Rotterdamse haven (adviesleeftijd 14+). Meer informatie: www.maritiemmuseum.nl. Meer informatie over Rotary: www.rotary-pn.nl.